welcome
หน้าแรก
หน่วยที่ 1
โปรแกรมภาษา
ประเภทของโปรแกรม
ขั้นตอนพัฒนาโปรแกรม
ซูโดโค้ด
การเขียนผังงาน
หน่วยที่ 2
โปรแกรมภาษซีเบื้องต้น
ตัวแปร
การเก็บข้อมูลของตัวแปร
คำสั่งพื้นฐานการรับและแสดงผลข้อมูล
ตัวอย่าง Code Progarm C
หน่วยที่ 3
ประเภทของข้อมูล
การประกาศตัวแปรและค่าคงที่
การตั้งชื่อตัวแปรและตัวดำเนินการ
ตัวอย่าง Code Program C
หน่วยที่ 4
คำสั่งเลือกทำแบบทางเดียว
คำสั่งเลือกทำอย่างใดอย่างหนึ่ง
การเลือกทำแบบ Switch
ตัวอย่าง Code Program C
หน่วยที่ 5
การวนรอบซ้ำด้วยคำสั่ง for
การวนรอบซ้ำด้วยคำสั่ง While
การวนรอบซ้ำด้วยคำสั่ง do.. While
ตัวอย่าง Code Program C
หน่วยที่ 6
ข้อมูลชนิดอาร์เรย์
ข้อมูลชนิดสตริง
ตัวอย่าง Code Program C
หน่วยที่ 7
ประเภทของไฟล์
พื้นฐานการทำงานกับไฟล์
ฟังก์ชั่นเกี่ยวกับเเท็กซ์ไฟล์
ตัวอย่าง Code Program C
ผู้จัดทำ
ภาษาโปรแกรม
คือ
ภาษาประดิษฐ์
ชนิดหนึ่งที่ออกแบบขึ้นมาเพื่อสื่อสาร
ชุดคำสั่ง
แก่
เครื่องจักร
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
คอมพิวเตอร์
ภาษาโปรแกรมสามารถใช้สร้าง
โปรแกรม
ที่ควบคุมพฤติกรรมของเครื่องจักร และ/หรือ แสดงออกด้วย
ขั้นตอนวิธี
(algorithm)อย่างตรงไปตรงมาผู้เขียนโปรแกรมซึ่งหมายถึงผู้ที่ใช้ภาษาโปรแกรมเรียกว่า
โปรแกรมเมอร์
(programmer)
ภาษาโปรแกรมในยุคแรกเริ่มนั้นเกิดขึ้นก่อนที่คอมพิวเตอร์จะถูกประดิษฐ์ขึ้นโดยถูกใช้เพื่อควบคุมการทำงานของ
เครื่องทอผ้าของแจ็กการ์ด
และ
เครื่องเล่นเปียโน
ภาษาโปรแกรมต่าง ๆ หลายพันภาษาถูกสร้างขึ้นมา ส่วนมากใช้ในวงการคอมพิวเตอร์ และสำหรับวงการอื่นภาษาโปรแกรมก็เกิดขึ้นใหม่ทุก ๆ ปี ภาษาโปรแกรมส่วนใหญ่อธิบายการคิดคำนวณในรูปแบบเชิงคำสั่ง อาทิลำดับของคำสั่ง ถึงแม้ว่าบางภาษาจะใช้การอธิบายในรูปแบบอื่น ตัวอย่างเช่น ภาษาที่สนับสนุนการเขียนโปรแกรมเชิงฟังก์ชัน หรือการเขียนโปรแกรมเชิงตรรกะ การพรรณนาถึงภาษาโปรแกรมหนึ่ง ๆ มักจะแบ่งออกเป็นสองส่วนได้แก่
วากยสัมพันธ์
(รูปแบบ) และ
อรรถศาสตร์
(ความหมาย) บางภาษาถูกนิยามขึ้นด้วยเอกสารข้อกำหนด (ตัวอย่างเช่น
ภาษาซี
เป็นภาษาหนึ่งที่กำหนดโดยมาตรฐาน
ไอโซ
) ในขณะที่ภาษาอื่นอย่าง
ภาษาเพิร์ล
รุ่น 5 และก่อนหน้านั้น ใช้
การทำให้เกิดผลแบบอ้างอิง
(reference implementation) เป็นลักษณะเด่น